Żeby móc programować w C++ potrzebujemy tak zwanego środowiska IDE. Jest to akronim z angielskiego Integrated Development Environment, czyli zintegrowane środowisko deweloperskie czy programistyczne. Chodzi po prostu o to, iż jest to tak naprawdę zestaw aplikacji, czyli właśnie środowisko, który składa się z edytora, w którym piszemy kod C++ i kompilatora, czyli programu, który zamienia, tłumaczy wpisany przez nas kod C++ na kod maszynowy, czyli tak naprawdę 0 i 1, które możemy potem wysłać do procesora. Oczywiście takie środowisko składa się jeszcze z innych elementów, na przykład debugger, ale o tym powiemy sobie później. W języku polskim często nie mówi się o środowisku programistycznym, tylko wiele osób mówi po prostu, iż trzeba zainstalować kompilator. To głównie dlatego, iż jest to tak naprawdę najważniejszy element tego środowiska.
Zdobądź kompilator
https://nuwen.net/files/mingw/mingw-18.0-without-git.exe
https://www.youtube.com/embed/jla3qEnAFx0
https://www.youtube.com/embed/Kc98tH59A_U&list=PLOYHgt8dIdoxx0Y5wzs7CFpmBzb40PaDo&index=2
Artykuł zawiera wyjaśnienia użyteych elementów języka programowania C++ na podstawie przedstawionych przykładów kodu.
Elementy języka C++:
- Dyrektywy preprocesora:
- #include <iostream>: Inkluduje standardową bibliotekę I/O, która pozwala na wykonywanie operacji wejścia/wyjścia, np. czytanie z konsoli i pisania do niej.
- #include <cmath>: Inkluduje bibliotekę matematyczną, która dostarcza funkcje matematyczne, jak std::pow do potęgowania czy std::sqrt do obliczania pierwiastka kwadratowego.
- Przestrzenie nazw:
- using namespace std;: Pozwala na korzystanie z elementów przestrzeni nazw std bez konieczności ich poprzedzania (np. std::cout staje się cout). Nie było to jednak używane w przedstawionych przykładach kodu, aby uniknąć konfliktów nazw i zwiększyć czytelność.
- Funkcje:
- int main() { ... }: Główna funkcja każdego programu w C++. Wykonanie programu zaczyna się od main.
- double degreesToRadians(double degrees) { ... }: Funkcja zdefiniowana przez użytkownika, która przelicza stopnie na radiany.
- Zmienne i typy danych:
- double, int: Typy danych użyte do deklarowania zmiennych. int dla liczb całkowitych, double dla liczb zmiennoprzecinkowych o podwójnej precyzji.
- Operatory:
- =, +, -, *, /, %: Podstawowe operatory matematyczne i przypisania.
- ==, !=, >, <, >=, <=: Operatory porównania.
- Instrukcje sterujące:
- if (condition) { ... } else { ... }: Instrukcje warunkowe, które pozwalają na wykonanie różnych bloków kodu w zależności od spełnienia warunku.
- Pętle:
- Nie zostały użyte w przedstawionych przykładach.
- Wejście/Wyjście:
- std::cin: Służy do odczytu danych wprowadzonych przez użytkownika.
- std::cout: Służy do wypisywania danych na standardowe wyjście, czyli zwykle na konsolę.
- Konwersje typów:
- Rzutowanie typów, jak w double average = sum / 3.0; gdzie sum jest int, a dzielenie przez 3.0 (które jest double) powoduje konwersję wyniku na double.
- Stałe matematyczne:
- M_PI: Stała z biblioteki <cmath>, reprezentująca wartość liczby pi.
- Funkcje matematyczne:
- std::pow(base, exponent): Funkcja podnosi base (podstawę) do potęgi exponent (wykładnika).
- std::sqrt(x): Funkcja oblicza pierwiastek kwadratowy z x.
- Komentarze:
- //: Służą do dodawania komentarzy jednoliniowych.
- Return:
- return 0;: Kończy funkcję main i zwraca wartość 0, co zwykle oznacza, iż program zakończył działanie pomyślnie.
Każdy z tych elementów jest fundamentalnym składnikiem języka C++ i jest powszechnie używany w programowaniu.