WDZIĘCZNOŚĆ OTWIERA OCZY NA CUDA, KTÓRE BÓG WPLATA W KAŻDY DZIEŃ.
„Całym sercem będę Cię sławił, Panie, będę opowiadał wszystkie Twoje cuda” (Ps 9,2).
Psychoterapeutycznie można powiedzieć, iż wdzięczność to narzędzie resetu – przesunięcie akcentu z tego, co odbiera siłę, na to, co ją daje. Duchowo to zaś otwarcie się na Boga, który nieustannie przypomina: „jestem obok, a twoje życie jest dla mnie cenne”. Kiedy zaczynamy mówić o tym głośno, nasze serca odpoczywają, a inni wokół nas także dostają kawałek nadziei.
Nie chodzi o cukierkowy optymizm, ale o uczciwe uznanie, iż choćby w trudnym świecie Bóg stale przynosi małe promienie dobra.
CZŁOWIEK ODNAJDUJE SIŁĘ, GDY ZAMIAST NA CIEMNOŚĆ PATRZY NA CUDA, KTÓRE BÓG UKRYŁ W CODZIENNOŚCI.
