Polskie Towarzystwo Koordynowanej Ochrony Zdrowia (PTKOZ) opublikowało kompleksowy raport dotyczący skutków finansowych dla szpitali publicznych wynikających z projektu nowelizacji ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa (KSC).
Jak dalej informuje serwis PAP MediaRoom wyniki badania są alarmujące – koszt dostosowania do nowych przepisów może wynieść choćby 3,7 mld zł netto w skali całego sektora w ciągu pięciu lat. Raport, przygotowany na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród ponad 400 szpitali – obejmujących ponad połowę wszystkich publicznych placówek w kraju – jest pierwszym tak szczegółowym opracowaniem na temat realnych kosztów, z jakimi przyjdzie się zmierzyć polskiej ochronie zdrowia w związku z implementacją dyrektywy NIS2 i przepisów dotyczących dostawców wysokiego ryzyka (DWR).
Niska świadomość, wysokie ryzyko
Aż 78% dyrektorów szpitali przyznało, iż nie zna konsekwencji wejścia w życie nowelizacji ustawy KSC. „To pokazuje, jak poważnym wyzwaniem będzie nie tylko finansowe, ale także organizacyjne przygotowanie się do nowych wymogów” – podkreśla PTKOZ.
Tylko 31% szpitali deklaruje regularne prowadzenie analizy ryzyka w zakresie cyberbezpieczeństwa, a jedynie 24% systemów IT wspierających opiekę koordynowaną jest w tej chwili zgodnych z projektowanymi wymogami.
Skala wydatków – szpitale zapłacą z własnej kieszeni
Analiza kosztów objęła dwa najważniejsze obszary: wymianę sprzętu i systemu pochodzącego od DWR oraz wzrost kosztów serwisu i wsparcia technicznego.
- Średni koszt dla jednego szpitala: 4,64 mln zł w perspektywie 5 lat.
- Łączny koszt dla sektora: ok. 3,7 mld zł netto.
Największe pozycje w kosztorysie to wymiana sprzętu teleinformatycznego (średnio 3,63 mln zł na szpital) oraz systemu (ok. 1,0 mln zł). Co istotne, wszystkie te wydatki będą musiały zostać sfinansowane ze środków własnych szpitali i ich organów tworzących – projektodawca nie przewidział żadnych dodatkowych funduszy celowych na ten cel.
Ryzyko dla ciągłości świadczeń zdrowotnych
Choć tylko 2% szpitali posiada ponad połowę sprzętu spoza UE i NATO, aż 43% placówek wskazuje, iż od 30 do 50% ich infrastruktury pochodzi od takich dostawców. W przypadku wydania decyzji administracyjnych nakazujących wymianę sprzętu w pełnym zakresie, może to doprowadzić do czasowych zakłóceń w realizacji świadczeń medycznych.
Sytuacja pozostało bardziej złożona w przypadku systemu – 57% szpitali twierdzi, iż nie widzi realnej możliwości zastąpienia obecnych systemów alternatywami produkowanymi w UE lub NATO, co może oznaczać konieczność kosztownych i skomplikowanych migracji danych.
Koordynowana opieka zdrowotna – szansa i dodatkowe wyzwanie
Raport ujawnia także, iż jedynie 3% szpitali w pełni realizuje opiekę koordynowaną w ramach umowy z NFZ, a aż 63% dopiero wdraża ten model. Główną barierą wskazywaną przez dyrektorów jest brak odpowiednich szkoleń dla personelu – takiego wsparcia oczekuje aż 56% badanych placówek.
Apel o dialog i wsparcie systemowe
Autorzy raportu zwracają uwagę, iż brak uwzględnienia w Ocenie Skutków Regulacji kosztów wycofania sprzętu i systemu oznacza przerzucenie ich w całości na szpitale, które już teraz mierzą się z rosnącymi kosztami energii, wynagrodzeń i leków.
