Zasada 3-2-1 to jedno z najbardziej znanych i uniwersalnych podejść do tworzenia kopii zapasowych. Jest rekomendowane zarówno przez administratorów IT, jak i specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa. Jej ogromną zaletą jest prostota i elastyczność, przez co można ją wdrożyć niemal w każdej branży. Dzięki backupowi w fotografii każdy istotny zbiór danych staje się odporny na uszkodzenie sprzętu, pożar, kradzież danych czy zwykłe przypadkowe skasowanie plików.
Według badań rynku, aż 60 proc. małych firm zamyka działalność w ciągu sześciu miesięcy po poważnej awarii danych. Wiele podmiotów nie traktuje backupa jako filaru bezpieczeństwa. Tymczasem to przemyślana strategia, która pozwala firmie działać po awarii, cyberataku lub błędzie pracownika. W wielu branżach obowiązują przepisy dotyczące przechowywania i ochrony danych. Tworząc backupy, unikasz kosztownych grzywien i kar.
Archiwizacja zdjęć
Backup 3-2-1 to strategia ochrony danych, która jest jednym z najlepszych podejść w dziedzinie bezpieczeństwa IT. W dobie cyfrowej, gdzie każda firma i organizacja jest narażona na różne zagrożenia, strategia jest kluczowym elementem zapewniającym przedsiębiorstwu ciągłość działania. Podstawą bezpieczeństwa są kopie zapasowe plików.
Zgodnie z zasadą 3-2-1, każdy ważny zbiór danych powinien być zarchiwizowany w trzech kopiach, w tym jednej głównej i dwóch zapasowych. Należy je umieścić na dwóch różnych nośnikach. Są to np. kopia na serwerze VPS, w chmurze lub NAS. Jedna kopia off-site powinna być przechowywana poza fizyczną lokalizacją firmy. W codziennej pracy pliki znajdują się na komputerach pracowników, na firmowym serwerze lub w systemie chmurowym. Ich utrata oznacza przestój operacyjny lub choćby paraliż firmy.
Off-site oznacza, iż co najmniej jedna kopia danych znajduje się najlepiej w innej lokalizacji geograficznej. Ma to najważniejsze znaczenie w takich sytuacjach, jak pożar w biurze lub serwerowni, zalanie wodą lub spięcie elektryczne, włamanie i kradzież sprzętu czy lokalny atak ransomware.
Tworzenia kopii zapasowych nie trzeba pilnować samodzielnie. Dostępne są oprogramowania do regularnego i automatycznego zapisu kopii zapasowych danych w zaplanowanych odstępach czasu (np. codziennie lub co tydzień), które ułatwiają życie w firmie. Niektóre rozwiązania mogą oferować dodatkowe funkcje, takie jak szyfrowanie, wersjonowanie i automatyczna synchronizacja danych między urządzeniami.
RAW
Wielu fotografów korzysta z formatu RAW pozwalającego na zapis bardzo szczegółowych obrazów w plikach o dużych rozmiarach bez strat jakości. Pliki tego rodzaju nie są obrazami, co oznacza konieczność zaimportowania ich do odpowiedniego systemu zanim będzie można je edytować. Po otwarciu pliku można przekonwertować go i wyeksportować do wybranego formatu obrazu. Do dyspozycji użytkownika są bezpośrednie dane wysokiej jakości obrazu, które można kompresować w sposób niepowodujący utraty jakości.
Pliki RAW mogą zawierać miliony kolorów więcej niż obraz JPEG oraz zwiększone wartości tonalne RGB. Dzięki temu uzyskuje się większą głębię i zakres kolorów, co pozwala tworzyć żywe obrazy. Rozpoczęcie pracy od większej liczby szczegółów zapewnia większą kontrolę podczas edycji kolorów, kontrastu i jasności. Duży rozmiar plików RAW może jednak wymagać dodatkowej ilości miejsca w pamięci zarówno aparatu, jak i komputera.
Surowe pliki mogą być 2-6 razy większe niż pliki JPEG. Aby robić zdjęcia w formacie RAW, musisz zmienić ustawienia formatu pliku w aparacie. Nagrywanie w tym formacie będzie wymagało więcej miejsca na dysku. Po wykonaniu zdjęcia prześlij pliki do komputera i użyj odpowiedniego oprogramowania, jak Lightroom lub Photoshop.
Dobrym pomysłem ze względu na bezpieczeństwo danych jest kopiowanie plików RAW na zewnętrzny dysk i/lub do usługi w chmurze, a kopie samego katalogu można wykonać tylko na dysku zewnętrznym. Kiedy edytujesz obraz, oryginalny plik pozostaje niezmieniony, a zmiany są zapisywane w osobnym pliku.
NAS domowy
Serwer NAS (Network Attached Storage) to prosty, ale bardzo wydajny komputer stacjonarny. Do działania urządzenia wystarczy prosty procesor oraz niewielka ilość pamięci operacyjnej. Serwer NAS nie musi być podłączony do monitora. Wystarczy go sparować przez łączność bezprzewodową jak Wi-Fi lub dzięki przewodu ethernetowego, co pozwoli na dostęp do serwera z każdego urządzenia, które otrzymało dostęp do jego danych. Z serwerem NAS często można połączyć się przez internet i mieć zdalny dostęp do plików z dowolnego miejsca z dostępem do internetu. Dlatego często nazywany jest prywatną chmurą.
W domowej bibliotece multimediów można przechowywać praktycznie wszystko – filmy, zdjęcia, pliki audio lub tekstowe. W przypadku nieoczekiwanego problemu z systemem na komputerze, laptopie czy telefonie istnieje ryzyko, iż wszystkie dane zapisane na dysku twardym mogą ulec uszkodzeniu lub całkowitej utracie. Zabezpieczenie ważnych plików na serwerze NAS wpisuje się w doktrynę 3-2-1 w sieci domowej.
Możesz także użyć serwera jako swojej własnej chmury, w której możesz zapisywać backupy z komputera, a choćby telefonów. Odzyskanie wszystkich danych będzie dziecinnie proste. Wdrożenie polityki wykonywania kopii zapasowych zgodnie z regułą 3-2-1 nie jest kosztowne. Fotografowi wystarczą dwa zewnętrzne dyski, za które zapłaci ok. 2 tys. zł. Backup na serwerze lub serwerach NAS będzie kosztować dodatkowo kolejne dwa tysiące, ale pozwoli w pełni zautomatyzować proces archiwizacji.
