W dniu 12 marca 1999 r. wolna i demokratyczna Polska przystąpiła do Sojuszu Północnoatlantyckiego. NATO przyjęło wówczas do swojego grona trzy państwa należące niegdyś do Układu Warszawskiego: Polskę, Czechy i Węgry. Ten historyczny krok nie tylko umocnił nasze bezpieczeństwo narodowe, ale także otworzył nowe możliwości współpracy międzynarodowej.
Droga Polski do NATO
Działania polskiej polityki zagranicznej zmierzające do powiązania Polski z Zachodem i jego instytucjami rozpoczęły się po przełomie ustrojowym w 1989 roku. Pierwsze stosunki dyplomatyczne z NATO Polska nawiązała w marcu 1990 r., gdy szef MSZ Krzysztof Skubiszewski złożył wizytę w Brukseli w Kwaterze Głównej NATO.
W lipcu 1997 roku podczas szczytu NATO w Madrycie oficjalnie wystosowano zaproszenia do Czech, Węgier i Polski. Dwa lata później w dniu 26 lutego 1999 roku Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski, działając na podstawie ustawowego upoważnienia, złożył podpis pod aktem przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Traktatu Północnoatlantyckiego.
Następnie w dniu 12 marca w niewielkiej miejscowości Independence w stanie Missouri w USA ówczesny Minister Spraw Zagranicznych Bronisław Geremek w rządzie Jerzego Buzka przekazał Sekretarz Stanu USA Madeleine Albright akt przystąpienia Polski do Traktatu Północnoatlantyckiego.
Towarzyszyli mu Szefowie MSZ Czech i Węgier, którzy złożyli bliźniacze dokumenty w imieniu swoich państw. Dokładnie w samo południe w Independence Ministrowie Polski, Węgier i Czech podpisali protokoły przekazania dokumentów, a na koniec uczyniła to Madeleine Albright. W tym samym czasie w Warszawie urzędujący wówczas Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski udał się na pl. Piłsudskiego. Tu zorganizowano uroczyste podniesienie flag Polski i NATO.
Kilka dni później Madeleine Albright przekazała oficjalną wiadomość o nowych członkach NATO Sekretarzowi Generalnemu NATO Javierowi Solanie, a nasz akt ratyfikacyjny spoczął w Archiwum Narodowym w Waszyngtonie, obok protokołów innych członków Paktu.
Od strony formalnej zakończyło to mozolny, siedmioletni proces akcesji Polski do Sojuszu.
Od tego momentu Polska objęta jest gwarancjami bezpieczeństwa wynikającymi m.in. z art. 5 Traktatu. Zobowiązana jest także m.in. do stałego utrzymywania i rozwoju własnych zdolności obronnych i pomocy innym sojusznikom.
Traktat Północnoatlantycki
Traktat Północnoatlantycki zwany także Sojuszem Północnoatlantyckim (NATO), jest międzynarodowym sojuszem wojskowym między 30 państwami członkowskimi – 28 europejskimi i dwoma północnoamerykańskimi. Utworzono ją dzięki porozumieniu 12 państw, na czele z USA.
Przeczytaj także: Strefa buforowa na granicy z Białorusią przedłużona >>
Głównym celem Sojuszu miała być obrona obszaru transatlantyckiego przed zagrożeniem ze strony ZSRR, w tej chwili za największe zagrożenie dla tej struktury uważa się Rosję.
Członków NATO zabezpiecza artykuł 5. Traktatu Północnoatlantyckiego, zgodnie z którym napaść na jednego członka Sojuszu jest jednoznaczna z napaścią na wszystkich jego członków. W takim wypadku pozostałe państwa mają obowiązek wysłać swoje siły do wspólnej ochrony zaatakowanego członka NATO.
Źródło: Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
