Dlaczego zbieranie informacji o zagrożeniach to najważniejszy element NIS 2
Dyrektywa NIS 2 wymaga od organizacji prowadzenia ciągłego monitorowania zagrożeń i podatności. W praktyce oznacza to konieczność zbierania informacji z Cyber Threat Intelligence (CTI) – procesu, który integruje dane z wielu źródeł, analizuje je i pozwala podejmować decyzje opierając się na realnych ryzykach.
Jak powinno wyglądać zbieranie danych z CTI w kontekście NIS 2
Zbieranie danych o zagrożeniach musi być zintegrowane z procesami analizy ryzyka i zarządzania incydentami, dlatego też jest kluczowym elementem zgodności z NIS 2. W praktyce skuteczne wykorzystywanie CTI opiera się na kilku typach źródeł:
- Blogi i fora dostawców bezpieczeństwa IT – aktualne informacje o atakach, kampaniach phishingowych, grupach APT czy nowych podatnościach.
- Agregatory informacji o cyberbezpieczeństwie – serwisy takie jak CVE Details, Exploit-DB, CISA czy MITRE ATT&CK, które gromadzą i klasyfikują dane o zagrożeniach.
- Bazy reputacyjne i feedy CTI – np. AlienVault OTX, AbuseIPDB, VirusTotal, które pozwalają wykrywać złośliwe adresy IP, domeny i hashe.
- Dane z Darknetu
Skanery podatności – drugi filar CTI
Drugim filarem zbierania informacji o zagrożeniach jest zarządzanie podatnościami.
To dzięki niemu organizacja jest w stanie określić, które luki mogą realnie zagrozić jej działaniu.
Przykłady kategorii skanerów:
- Skanery sieciowe
- Skanery aplikacji
- Skanery kontenerów
- Skanery chmurowe i mobilne
Jak wygląda proces zarządzania podatnościami
1. Skanowanie systemów
Narzędzia takie jak Tenable, Rapid7, Qualys czy Nuclei skanują infrastrukturę IT – od serwerów i baz danych po maszyny wirtualne – identyfikując otwarte porty, wersje systemu i błędne konfiguracje.
2. Ocena i priorytetyzacja podatności
Po zebraniu informacji o podatnościach kluczowym krokiem jest ich ocena i priorytetyzacja.
Pomocny jest standard CVSS (Common Vulnerability Scoring System), jednak samo przypisanie punktacji nie wystarcza.
Nie każda podatność o wysokim CVSS stanowi realne zagrożenie. W praktyce liczy się kontekst – wartość aktywa, jego ekspozycja i znaczenie biznesowe.
Dlatego rozwiązania, jak SecureVisio, łączą dane o podatnościach z profilem ryzyka organizacji.
SecureVisio pokazuje automatycznie priorytetyzuje podatności w oparciu o unikalny profil ryzyka – prezentując jednocześnie najważniejsze informacje, takie jak adres IP czy nazwa aktywa (np. serwer WordPress).
3. Analiza konkretnej podatności
Po kliknięciu w konkretną podatność analityk otrzymuje szczegółowe dane:
- poziom krytyczności,
- nazwę zasobu,
- powiązane procesy biznesowe,
- wektory ataku,
- status remediacji i odpowiedzialny zespół.
Reakcja na podatność zależy od kontekstu – może obejmować:
- aktualizację oprogramowania,
- zmianę konfiguracji systemów,
- wdrożenie dodatkowych zabezpieczeń,
- tymczasowe obejścia do czasu pełnej poprawki.
Systemy klasy SecureVisio oferują workflow zarządzania podatnościami, który wspiera komunikację i współpracę między zespołami bezpieczeństwa, DevOps, administracji IT i właścicielami procesów biznesowych.
Reakcja na podatność i raportowanie
Oprócz samej komunikacji najważniejsze jest zapewnienie dostępu do aktualnych informacji i raportów – takich jak listy aktywnych podatności, statystyki w danym okresie czy trendy zagrożeń.
SecureVisio udostępnia pakiet gotowych raportów i dashboardów, które można automatycznie wysyłać do różnych zespołów w organizacji. Dzięki temu osoby odpowiedzialne za reakcję mogą podejmować decyzje oparte na danych, a zarząd ma wgląd w postęp działań i poziom ryzyka.
Wyzwania i rekomendacje
Zarządzanie podatnościami w dużych środowiskach IT to wyzwanie złożone technicznie i organizacyjnie. Coraz więcej organizacji decyduje się na współpracę z zewnętrznymi partnerami SOC, którzy oferują usługę Managed Vulnerability Management – z gwarantowanymi SLA (np. zamknięcie określonej liczby podatności w tygodniu lub miesiącu).
Inne organizacje rozwijają własne zespoły, korzystające ze standardów takich jak CVE i CVSS, uzupełniając je o wewnętrzne oceny ryzyka i priorytetyzację aktywów.
Bez względu na model, najważniejsze jest, by proces zarządzania podatnościami był zintegrowany z CTI i analizą ryzyka, a decyzje o remediacji podejmowane były na podstawie rzeczywistych zagrożeń i ekspozycji biznesowej.
Podsumowanie
Skuteczne zarządzanie zagrożeniami i podatnościami to podstawa zgodności z NIS 2 i fundament odporności cybernetycznej organizacji. Integracja procesów CTI, skanowania i priorytetyzacji podatności z analizą ryzyka umożliwia szybsze reagowanie, lepsze decyzje i pełną kontrolę nad powierzchnią ataku.
