Amortyzacja środków trwałych to stopniowe zużywanie się środków trwałych. Polega na zmniejszeniu wartości składników majątku poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane drogą planowanego rozłożenia wartości środków trwałych na ustalony okres amortyzacji. Sprawdź, jakie są metody amortyzacji i co dokładnie jej podlega w jednoosobowej działalności gospodarczej programisty.
Amortyzacja w jednoosobowej działalności gospodarczej
Niektóre odpisy amortyzacyjne (czyli sukcesywną utratę wartości rzeczy) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, a niektórych nie można (np. na ryczałcie, który nie przewiduje rozliczania kosztów), jednak amortyzacja zawsze musi się odbywać – tam, gdzie nakazuje tak ustawa o PIT.
Stąd może się zdarzyć, iż musimy dokonywać odpisów amortyzacyjnych, których i tak nie zaliczymy w koszty firmowe. Zasadniczo im większa stawka amortyzacji, tym szybciej rozliczymy koszty danego składnika majątku.
Amortyzacją są objęte firmowe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (nazywane wnip). Środkami trwałymi są nabyte/wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budynki/lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia, środki transportu,
- inne rzeczy
o przewidywanym okresie używania w firmie dłuższym niż rok.
Do Wnip zaliczają się również m.in. autorskie/pokrewne prawa majątkowe lub licencje o przewidywanym okresie używania w firmie dłuższym niż rok.
Środki trwałe oraz wnip o wartości początkowej powyżej 10 000 zł obowiązkowo muszą być wpisane do “ewidencji środków trwałych i wnip” oraz poddane amortyzacji. Tańsze też mogą zostać wpisane, ale nie jest to jednak wymagane – mogą być wpisane zarówno do est, jak i od razu rozliczone w kosztach.
