Mówi się, iż zmiana środowiska pracy to katalizator rozwoju. Jak więc zadbać o swój rozwój i wellbeing w firmie, w której pracuje się już ponad dekadę? Zapytaliśmy o to Adriana Michalczyka, Senior IT Security Engineera i Tomasza Krasa, Software Developera z Future Processing, których staż pracy w firmie wynosi odpowiednio 12 i 11 lat.
Zanim porozmawiamy o waszym stażu pracy, powiedzcie, czym zajmujecie się na co dzień w Future Processing.
Adrian: Obecnie kieruję działem Internal Security. To nowy dział. Odpowiadamy za bezpieczeństwo cybernetyczne firmy, co w obecnej sytuacji geopolitycznej i biznesowej jest dużym wyzwaniem.
Tomek: A ja jestem programistą. W tej chwili pracuję w projekcie dla klienta ze Szwajcarii. Pomagamy mu rozwijać platformę, która łączy pracodawców z pracownikami tymczasowymi.
Chociaż reprezentujecie różne obszary pracy w IT, łączy Was jedno – pracujecie w Future Processing ponad 10 lat. Opowiedzcie, jak to się zaczęło.
Tomek: Dla mnie praca w Future Processing była pierwszą poważną pracą, jeszcze w trakcie studiów. Zatrudniałem się 11 lat temu jako QA, a w międzyczasie zmieniłem rolę i zajmuję się programowaniem.
Adrian: Ja zaczynałem 12 lat temu. Podobnie jak Tomek, zacząłem interesować się pracą w FP na 3. roku studiów. Chciałem zajmować się bezpieczeństwem IT – ale 12 lat temu inaczej wyglądała nie tylko firma, ale też rynek. Nie było wtedy ofert pracy dla tzw. cyberbezpieczników.
Na studiach miałem już doświadczenie w programowaniu, algorytmice i w działce bezpieczeństwa aplikacji i sieci. W FP można było wtedy przyjąć się jako QA lub dev. Zaproponowałem stanowisko “security” – na co firma się zgodziła. Formalnie musiałem jednak przejść przez zadania domowe i quizy jako programista lub QA – poza tym miałem też test wiedzy dotyczącej cyberbezpieczeństwa. Po rekrutacji od razu zacząłem pracę właśnie jako „bezpiecznik” – i tak jest do dzisiaj.
Pamiętacie jeszcze swój pierwszy dzień w pracy? Jakie były Wasze wrażenia?
Adrian: Pamiętam, iż pierwszego dnia mieliśmy zacząć tzw. testy penetracyjne dla klienta – to był pierwszy raz, kiedy firma podjęła się takiego zadania. Fajnie było popracować nad systemem klienta, wytknąć mu poważne zagrożenia i zobaczyć, jak wpływa się na bezpieczeństwo ogromnych projektów.
Tomek: U mnie było trochę inaczej. Pierwszy dzień był wprowadzeniem w kulturę firmową. Teraz mamy w firmie proces onboardingowy, który nazywa się FP Adventure. 11 lat temu wszystko było mniej formalne. Nasz lider wcielał się w rolę przewodnika i oprowadzał nas po firmie. Pamiętam, iż jeden z zespołów zajmował się oprogramowaniem do fotokiosków, więc mieliśmy małą sesję foto. Zobaczyliśmy na żywo, co ten soft, który wytwarzamy w firmie, robi ze zdjęciami. I widać było, na czym tak naprawdę zarabia IT – iż to nie są tylko strony internetowe i gry mobilne, ale też duże projekty dla dużych klientów, które często wymagają specjalistycznego sprzętu.
Wiemy, iż 28 proc. pracowników FP jest w firmie ponad 8 lat – czyli osoby z dłuższym stażem to u Was całkiem popularne zjawisko. ???? Jak myślicie, z czego to wynika?
Adrian: Myślę, iż to dlatego, iż każdy projekt w naszej firmie to całkowicie inna bajka i inny rodzaj pracy. To ma swoje plusy i minusy. Na przykład już na samym początku pracy możesz trafić na kiepski projekt, który ci nie leży. Wtedy łatwo się zdemotywować i choćby odejść z firmy.
Jednak fajne jest to, iż rotując od projektu do projektu tak naprawdę czujesz, jakbyś zmieniał firmę, ale bez tego uciążliwego procesu rekrutacji, bez stresu, iż przez kilka miesięcy nie masz wynagrodzenia itp. Według mnie to jest bardzo dobre.
Od kilku lat dużą popularność w FP zdobywają linie biznesowe. Są to odosobnione byty, w których praca ma zupełnie inny charakter niż praca w dev teamie. Wymaga to też przemyślenia całkowicie od zera, jak pracować w danym dziale. Już sama rotacja między dev teamami i liniami biznesowymi daje powiew świeżości i poczucie ciągłego rozwoju, nie tylko umiejętności technicznych, ale też miękkich.
Na przykład szlifuję teraz umiejętności związane z negocjacjami, z przekazywaniem feedbacku oraz tzw. recydywą, czyli co robić z pracownikami, którzy nie do końca trzymają się reguł gry. Przez wiele lat skupiałem się na szkoleniach technicznych, więc rozwój w sferze miękkich kompetencji jest miłym poczuciem świeżości. Jest to dla mnie wyzwanie, ale mamy wsparcie, żeby sobie z nim poradzić.
Tomek: Zgadzam się z Adrianem. To, iż mamy tyle projektów, daje nam możliwość zmiany wewnątrz firmy. Dzięki temu można zmienić kontekst pracy, nie zmieniając pracodawcy – a to naprawdę wiele ułatwia.
Z perspektywy osób, które cenią stabilne środowisko pracy, dużym plusem jest to, iż rozwój FP to ewolucja, nie rewolucja. Wiadomo, iż w tej mojej 11-letniej historii zawsze były okresy lepsze i gorsze, ale raczej nie było sytuacji, w której kurs firmy zmieniłby się o 180 stopni.
A co do tej dużej liczby pracowników z długim stażem pracy, to interesujące jest to, iż czasami gdzieś w kuchni wpadamy na osoby, z którymi zaczynaliśmy, ale np. przez 6-7 lat nie mieliśmy okazji nic razem robić. W bieżącym projekcie miałem taką sytuację, iż spotkałem się z kolegą, z którym studiowałem. To fajna perspektywa, iż można się zobaczyć i powspominać, jak to było kiedyś.
