Upadłość Aldebaran Robotics wywołuje niepokój na uczelniach na całym świecie. Robot Pepper, szeroko wykorzystywany w badaniach, może niedługo przestać działać z powodu braku wsparcia i dostępu do AI-Cloud.
W lutym 2025 roku francuska firma Aldebaran Robotics, znana z produkcji humanoidalnych robotów Pepper i Nao, ogłosiła upadłość po narastających od 2019 roku długach sięgających 150 milionów euro. Ta decyzja wywołała falę niepokoju w środowisku naukowym – zwłaszcza na uniwersytetach, które masowo wykorzystywały robota Pepper w badaniach i dydaktyce. w tej chwili uczelnie obawiają się, iż bez dalszego wsparcia technicznego i dostępu do firmowej chmury AI, tysiące robotów Pepper mogą stać się niedługo bezużyteczne.
Pepper, którego produkcję zakończono w 2021 roku, a sprzedaż wstrzymano w 2024, był ceniony za łatwość wdrożenia i relatywnie przystępną cenę (17–20 tys. euro), co czyniło go popularnym wyborem w środowisku akademickim. Dotychczas Aldebaran utrzymywał wsparcie dla Peppera, jednak masowe zwolnienia i restrukturyzacja firmy stawiają pod znakiem zapytania możliwość dalszych napraw i serwisowania tych robotów. Pepper nie należy dodatkowo do najtrwalszych konstrukcji – często dochodzi do przegrzewania się silników i awarii obudowy, co wymaga regularnych napraw. Teraz jednak ryzyko, iż nie będzie już komu ich przeprowadzać, znacząco wzrosło.
Kluczowym problemem jest także uzależnienie Peppera od firmowej chmury AI-Cloud, bez której robot nie może funkcjonować. jeżeli Aldebaran nie będzie w stanie dalej utrzymywać tej infrastruktury, tysiące robotów na całym świecie zostaną praktycznie wyłączone z użytku. Już teraz firma zaprzestała wydawania aktualizacji systemu i poprawek błędów, co dodatkowo utrudnia korzystanie z Pepper w środowiskach badawczych i edukacyjnych.
Robot Pepper był na uczelniach niezwykle wszechstronnym narzędziem, które wspierało zarówno dydaktykę, jak i badania naukowe. Dzięki zaawansowanym funkcjom rozpoznawania twarzy, mowy oraz gestów, Pepper umożliwiał prowadzenie interaktywnych zajęć z zakresu sztucznej inteligencji, widzenia maszynowego i komunikacji człowiek-robot. Studenci i naukowcy wykorzystywali go do programowania systemów konwersacyjnych, rozpoznawania obrazów, śledzenia obiektów, a także budowy własnych aplikacji opartych na interakcji z użytkownikiem.
Pepper był również cennym narzędziem w badaniach społecznych i psychologicznych, pozwalając analizować reakcje ludzi na roboty, prowadzić eksperymenty z zakresu komunikacji czy rehabilitacji dzieci ze spektrum autyzmu. Jego mobilność, możliwość integracji z czujnikami i tablet dotykowy sprawiały, iż świetnie sprawdzał się jako przewodnik, asystent w laboratoriach, a choćby recepcjonista czy informator podczas wydarzeń akademickich. Dzięki temu Pepper nie tylko uatrakcyjniał zajęcia i projekty badawcze, ale też realnie rozwijał kompetencje studentów w obszarze nowoczesnych technologii i robotyki.
